ศีล 8 …รักษาไปทำไมกันนะ??

สำหรับคนทั่วๆ ไป อย่าว่าแต่ศีลแปดเลยเพียงคำว่า “ ศีล ” คำเดียวก็อาจทำให้เบ้หน้า 

แถมยังอาจสงสัยว่า ลำพังศีลห้ายังทำไม่ค่อยได้จะให้ถือศีลแปดทำไม??

เพื่อให้เกิดความกระจ่างในเรื่องของศีลแปด!! 

เราจึงได้สอบถามไปยัง พระมหาบูรณะ วัดฉิมทายกาวาส บางกอกน้อยกรุงเทพฯ 

พระภิกษุผู้เชี่ยวชาญด้านอรรถกถาธรรมบท ถึงใจความสำคัญของศีลข้อ 6, 7, 8 และเหตุผลของการรักษาศีลทั้ง 3 ข้อคือ

ข้อ 6 วิกาลโภชนา เวรมณี เว้นจากการบริโภคอาหารในเวลาวิกาล คือตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงรุ่งอรุณของวันใหม่

เนื่องจากอาหารที่เรากินสองมื้อก็เพียงพอให้เรามีชีวิตรอด 

ในทางกลับกัน การบริโภคอาหารมื้อเย็นกลับเป็นการเพิ่มภาระในทางแสวงหา 

ข้อปฏิบัตินี้ช่วยคลายความยึดติดในเรื่องอาหารซึ่งถ้าเราทำได้ก็จะเป็นผลดีต่อการปฏิบัติธรรม 

เช่น กินน้อยทำให้ไม่ง่วง กินง่ายอยู่ง่าย ไม่ถูกกระตุ้นด้วยรสชาติของอาหาร

ข้อ 7 นจฺจคีตวาทิตวิสูกทสฺสนมาลาคนฺธวิเลปนธารณมณฺฑนวิภูสนฏฺฐานา เวรมณี เว้นจากการฟ้อนรำ ขับร้อง บรรเลงดนตรี ดูการละเล่นอันเป็นข้าศึกต่อพรหมจรรย์ การทัดทรงดอกไม้ของหอม และเครื่องลูบไล้ซึ่งใช้เป็นเครื่องประดับตกแต่ง

สิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องปรุงแต่งกิเลสความโลภ โกรธ หลงให้เติบใหญ่ 

การปฏิบัติตามข้อนี้เพื่อให้เราสามารถละวางความพึงพอใจต่อสิ่งเร้าภายนอกได้ง่ายขึ้น

ข้อ 8 อุจฺจาสยนมหาสยนา เวรมณี เว้นจากที่นอนอันสูงใหญ่ หรูหรา ฟุ่มเฟือย 

ข้อนี้เพื่อป้องกันไม่ให้เรายึดติดกับการนอนซึ่งจะนำไปสู่เรื่องกามและความกำหนัด 

นอกจากนี้ยังเท่ากับเป็นการเพิ่มความใส่ใจการนอนหลับของเรามากขึ้น 

ถ้าเราเข้านอนอย่างมีสติก็เท่ากับเราได้รักษากาย วาจา ใจอย่างต่อเนื่องไม่ขาดตอน

พระมหาบูรณะ อธิบายว่า 

“ถ้าได้ปฏิบัติศีลแปดเป็นระยะๆ เช่น สัปดาห์ละครั้ง หรือเดือนละ 2 - 3 ครั้ง 

จะทำให้การปฏิบัติธรรมก้าวหน้ากว่าเดิมมาก 

เพราะธรรมดาคนเราปฏิบัติธรรมใหม่ๆ ยังไม่สามารถทำลายกิเลสได้

และหากรับประทานอาหารตามใจนั่งสบาย นอนสบายตลอดเวลา 

ใจก็จะเพลิดเพลิน ติดสุขเมื่อมีกิเลสเกิดขึ้นในใจ เราก็จะตามไม่ทันหรือรู้สึกตัวช้า 

เวลาทำสมาธิก็จะทำไม่ค่อยได้ มีแต่ความฟุ้งซ่าน

“แม้ยังไม่สามารถทำลายกิเลสได้ แต่เราก็สามารถใช้ศีลข่มได้ อันที่จริงเราสามารถรักษาศีลแปดที่ไหนเมื่อไรก็ได้ 

ไม่จำเป็นต้องนุ่งขาวห่มขาวหรือเข้าวัดเท่านั้น ให้มองว่าการรักษาศีลได้มากข้อขึ้นก็จะตัดความวุ่นวายได้มากขึ้น 

เป็นเครื่องมือช่วยทลายความทุกข์ ความกังวลใจที่ทับถมอยู่ในชีวิตประจำวัน 

ชาวพุทธควรที่จะมีโอกาสทดลองรักษาศีลแปด 

เพราะหากเทียบกันแล้วการทำทานเป็นร้อยครั้งพันครั้งก็ยังไม่ได้บุญเท่ากับการรักษาศีลเพียงครั้งเดียว 

และหากมีโอกาสได้เรียนรู้การนั่งสมาธิ การปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ก็จะยิ่งได้บุญมากชนิดเทียบกันไม่ได้”

บทความนี้ตัดตอนมาจาก “ชีวิตจะสดใส เพียงเปิดใจรับศีล 8” เคยตีพิมพ์ลงในนิตยสาร Secret คอลัมน์ Feature เขียนโดย นภ

Cr. Good Life Update