สภาสงฆ์ "พุทธเถรวาทโลก" เกิดแล้ว"

"World Theravada Buddhist Sangha Council -
"World Theravada Buddhist Sangha Council
สภาสงฆ์ "พุทธเถรวาทโลก" เกิดแล้ว"

ผลงานของพระสงฆ์เถรวาทชาวเอเชีย

ครอบคลุมเถรวาททั่วโลก

เป้าหมาย เพื่อเอกภาพของพระพุทธศาสนา

ลังกา คือ ต้นแบบของธนาคารพุทธ และต้นแบบ

ของนักการเมืองชาวพุทธเพื่อรักษาพระพุทธศาสนา

บางทีไทยอาจต้องเป็นอย่างลังกา ?

+×÷=+×÷=

"เถรวาท" คือ ชื่อกลุ่มของพระสงฆ์ที่ถือตามคำสอนของพระพุทธเจ้าที่พระเถระ ๕๐๐ รูปมีพระมหากัสสปะเป็นผู้นำรวบรวมไว้หลังจากพระพุทธเจ้านิพพาน

คำนี้เกิดขึ้นใช้เรียกกลุ่มของพระอย่างที่รู้กันว่าเป็นนิกาย (ภาษาอังกฤษ เรียกว่า school หรือ sect)เมื่อ พ.ศ. ๑๐๐-๑๓๐ ที่แคว้นวีชชี

ซึ่งอยู่ในอินเดียเหนือ (ปัจจุบันคืออุตตรประเทศ) คู่กับคำว่า "มหาสังฆิกะ" (ผู้มีพวกมาก) ๑๐๐ ปี

นิกายทั้งสองก็แตกลูกแตกหลานออกมา แยกเป็นนิกายเถรวาทแตกออกมาอีก ๑๑ นิกายย่อย ส่วนมหาสังฆิกะแตกออกมา ๕ นิกายย่อย รวมแล้วเป็น ๑๘ นิกาย

และต่อมาตก พ.ศ. ๔๐๐ เศษ พระกลุ่มหนึ่งแยกตัวออกมาจาก ๑๘ นิกาย เพื่อตั้งกลุ่มใหม่

เพื่อกอบกู้พระพุทธศาสนาที่กำลังจะหมดคนนับถือ เพราะคนอินเดียยุคนั่นเริ่มทิ้งพระพุทธศาสนากลับไปนับถือศาสนาพราหมณ์

ด้วยเหตุผลคือ ๑) เพราะพระสงฆ์ส่วนมากมุ่งเอาสุขเฉพาะตัว ไม่สนใจปฏิบัติและเผยแพร่คำสอนของพระพุทธเจ้า

๒) เพราะศาสนาพราหมณ์สร้างพระเจ้าเพิ่มจากพระพรหมอีก ๒ คือ พระวิษณุ กับ พระศิวะ รวม เป็น ๓ ที่เรียกว่า "ตรีมูรติ" มาช่วยผู้คน เลยดึงคนออกไปจากพระพุทธศาสนา

พระกลุ่มนี้เรียกแนวทางใหม่ที่ท่านคิดขึ้นว่า "มหายาน" (ยานลำใหญ่ ขนคนให้พ้นทุกข์ได้มาก) แล้วเรียก"เถรวาท" เดิมทุกข์นิกายว่า "หีนยาน" (ยานลำเล็กขนคนให้พ้นทุกข์ได้น้อย)

เถรวาท เข้ามาเผยแพร่อยู่ในประเทศเอเชียใต้คือลังกาและในกลุ่มประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ คือ พม่า ไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย

ตั้งแต่ยังเป็นสุวรรณภูมิ (พ.ศ.๒๓๙ ในรัชกาลพระเจ้าอโศก) และอยู่เรื่อยมาถึงปัจจุบัน แต่ในช่วงเวลานับพันปี

ชาวพุทธในประเทศเหล่านี้ต้องรู้สึกหวานอมขมกลืนกับคำว่า "หีนยาน" ที่พระซึ่งเรียกตัวเองว่ามหายานเมื่อ พ.ศ. ๔๐๐ จัดให้

จนเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๓ จึงพ้นจากคำนี้กลับมาใช้คำว่า "เถรวาท" โดยที่ประชุมองค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลกมีมติให้เลิกใช้ "หีนยาน" แต่ใช้ "เถรวาท" แทนมานับแต่นั้น

ปัจจุบันเถรวาท เข้มแข็งอยู่ใน ๓ ประเทศ คือ ลังกา พม่า ไทย ที่ว่าเข้มแข็ง คือ เข้มในด้านที่มีอิทธิพลต่อผู้คนและรัฐบาล

อย่างในลังกา ชาวลังกาเป็นหนี้บุญคุณพระมากเพราะพระร่วมมีบทบาทสำคัญในการกอบกู้เอกราช

ทั้งๆที่พระพุทธศาสนาเกือบราบคาบไปแล้วเพราะฝีมือบาทหลวง

แต่พระก็กอบกู้กลับมาได้ด้วยการลงทุนศึกษาอังกฤษแล้วท้าบาทหลวงโต้วาทะกันเรื่องคำสอนในศาสนาใครศาสนาท่าน

ในที่สุดบาทหลวงยอมถอย และศาสนาคริสต์เองก็คงมีคุณธรรมอยู่บ้างจึงละอายใจที่จะยึดครองแบบไม่ว่าจากการแย่งชิงหรือใล้แง่มุมทางกฏหมาย

ในพม่าเอง เมื่อถูกอังกฤษรุกราน พระพม่าก็อุทิศตัวรักษาพระพุทธศาสนาย่างเต็มที่และช่วยบ้านเมืองจนได้เอกราช จึงได้ใจประชาชน

คราวเกิดเผด็จการครองเมืองก็ร่วมสู้ด้วยด้วยการสอนธรรมะ แต่บางรูปอาจสอนแรงไปหน่อย เลยต้องระหกระเหินหนีไปอยู่อเมริกา อย่างท่าน "อชิน ญาณิสสระ"

...แต่ก็กลับมายิ่งใหญ่ในที่สุด ถึงขนาดกลับมาตั้งมหาวิทยาลัย ตั้งโรงพยาบาล พัฒนาบ้านเกิดเป็นเมือง

รัฐบาลเผด็จการพม่าเองก็ฉลาด รู้ว่าท่านเก่งและตัวเองก็ทำอะไรท่านไม่ได้ก็เลยขอดีด้วยและตั้งท่านให้เป็นทูตวัฒนธรรมช่วยเป็นปากเสียงแทนรัฐบาลพม่าในต่างแดน...

ผิดกับรัฐบาลบางประเทศไล่ล่าลูกเดียว...

ส่วนในไทย ดูจะอ่อนแอลง พระไม่กล้าขัดขืนฝ่ายปกครอง ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ? เลยทำให้คนนอกทั้งหลายได้ใจเบียดเบียนถึงขั้นจะหาทางยุบมหาเถรสมาคม

ซึ่งเป็นองค์การปกครองสูงสุดหรือเป็นรัฐบาลของคณะสงฆ์ไทย ถ้ายุบได้ละคงงามหน้ามหาเถร

สูญเสียความเป็นพี่เบิ้มด้านเถรวาทในเอเชียแน่ ท่านวางอุเบกขาดีจริงๆ

คิดแล้วใจหาย....พระเองท่านยังปกป้องตัวเองไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับกบเขียดอย่างพวกเราจะไปคุ้มครองท่านได้...

แต่มาวันนี้แล้วอุ่นใจ แม้สถาบันสงฆ์ในบ้านเราจะไม่เข้มแข็ง แต่ที่พม่าลังกาเข้มแข็ง

..อย่าว่าแต่แข็งกับรัฐบาลของตัวเอง แม้แต่กับศาสนาไหนก็แข็ง...

ในพม่า มีคนบางศาสนารังแกพระเณรหรือคนพุทธ ไม่ช้าเดี๋ยวได้ผลตอบแทนทันตาเห็น

ในลังกา คนบางศาสนาทำท่าไม่ดีข่มขู่พระพุทธศาสนา พระพาคนมาพังร้านค้าเลย

...ผมไม่ได้ว่าท่านทำดีหรือชั่ว แต่มองในแง่การป้องกันตัว...ซึ่งอีกฝ่ายก็คงเข้าใจว่า ทำไมพระต้องทำ

มาลังกาครั้งนี้ดีใจที่เห็นลังกามี "ธนาคารพระพุทธศาสนา"
ซึ่งเรียกว่า "สมบัติแบ็งค์" แต่เมืองไทยตั้งไม่ได้ ....คิดไม่ออกว่าเพราะอะไร ?

หรือบางที สภาสงฆ์พุทธเถรวาทโลกจะช่วยได้ เพราะพระพม่า พระลังกาอาจจะเข้าไปช่วยคิดและแก้ปัญหาให้ได้...ผมคิดแล้วอุ่นใจ.