ทำไมต้องทำบุญให้ผู้ตาย ในช่วง 7, 50, 100 วัน???

ในครอบครัวของคนไทยเมื่อมีคนตาย ก็จะมีประเพณีทำบุญ 7, 50, 100 วัน 

ที่มาของเรื่องนี้ คือ ความรู้ที่ได้จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า ชีวิตหลังความตาย (โลกหน้า)

มีความสุขอยู่ได้ด้วยบุญที่ทำตอนเป็นมนุษย์ และบุญที่หมู่ญาติมิตรอุทิศไปให้

ถ้าผู้ตายละสังขารไปด้วยสภาพใจที่ไม่เศร้าหมอง ไม่ผ่องใส กายละเอียดที่ไปเกิดจะหลุดออกมาจากกายหยาบ
  
ช่วง 7 วันนี้ เป็นช่วงที่รอผลของบุญ และบาปส่งผล กายละเอียดสามารถรับบุญได้เต็มที่ จึงนิยมรีบทำบุญอุทิศไปให้

 เพื่อว่าบุญจะเข้าไปแทรกในใจของกายละเอียด แทนที่ความเศร้าโศก สับสน ให้มีสติระลึกนึกถึงบุญที่เคยทำมา รวมกับบุญที่อุทิศไปให้ จะนำกายละเอียดไปเกิดตามกำลังบุญ

แต่ถ้าบุญที่อุทิศไปให้ยังไม่มากพอ เมื่อครบ 7 วัน เจ้าหน้าที่จากยมโลกจะมาพากายละเอียดไปสู่ยมโลก 

ซึ่งเป็นนรกขุมบริวาร เป็นสถานที่ตัดสินพิพากษากายละเอียดที่ตายด้วย สภาพใจไม่ผ่องใส ไม่เศร้าหมอง
 และบุญ บาปยังไม่ได้ช่องส่งผล

เมื่อผ่านประตูยมโลกแล้ว ต้องไปยืนรอที่ลานกว้าง เพราะมีกายละเอียดจากทั่วโลกไปเป็นจำนวนมาก

ในช่วงนี้ ใช้เวลาประมาณ 50 วันในมนุษยโลก ถ้าทำบุญใหญ่อุทิศไปให้ แล้วบุญมากพอ บุญจะไปช่วยเอากายละเอียดกลับมาเกิดตามกำลังบุญได้

แต่ถ้าบุญยังไม่มากพอ ในช่วง 50-100 วัน เป็นช่วงที่เข้าไปสู่การตัดสินพิพากษาผลบุญ บาป 

ถ้าทำบุญใหญ่อุทิศไปให้ ขณะที่กายละเอียดนั่งอยู่หน้าบัลลังก์
 รอการพิจารณาจากพญายมราช บุญจะไปปรากฎที่จอหน้าบัลลังก์

 บุญจะได้ช่องส่งผลก่อน ช่วยเอากายละเอียดมาเกิดในภพภูมิที่ดีขึ้นตามกำลังบุญ

กรณีที่กล่าวมาข้างต้น เฉพาะสำหรับกายละเอียดที่ไปยมโลกเท่านั้น   แต่ถ้าผู้ตายไปเทวโลกแล้ว จะรับบุญได้ทันที
 ทั้งในช่วง 7, 50, 100 วัน

ถ้าผู้ตายปลูกฝังให้ลูกหลานให้มีศรัทธา ตายแล้วก็ยังได้รับบุญเพิ่ม แต่ถ้าไม่ได้ปลูกฝังให้ลูกหลานให้มีศรัทธา 

ก็คงต้องร้องเพลง
  “ยังคอย ยังคอย ยังคอยเธออยู่ 
ทุกลมหายใจ…” ให้พญายมราชฟัง

Cr.Fb Dhammavipulo